Afgelopen zaterdag was het D66-congres, in Papendal in Arnhem. Ruim 1250 aanwezigen, waarvan acht uit Nieuwegein.
De officiële opening in de plenaire zaal heb ik gemist, omdat ik toen in een besloten sessie zat. Na die besloten sessie ging ik meteen door naar een inhoudelijke sessie van Frank van Mil, sinds twee weken ex-directeur van de Van Mierlo Stichting. Een presentatie naar aanleiding van de voltooiing van de serie van vijf essays over de vijf richtingwijzers van D66. Een interessante presentatie over de totstandkoming van de richtingwijzers en de essays. Tijdens de lunch heb ik de set van vijf essays ook aangeschaft – vijf boekjes in een mooie sleeve. Ze zijn wel duur, trouwens.
De afdeling Nieuwegein
Daarna lunch. Op het horecaplein waren twaalf meeting points ingericht, voor iedere provincie één. Daar trof ik mijn Nieuwegeinse collega’s weer, maar ontmoette ik ook leden uit buurgemeentes IJsselstein en Houten. Een groepsfoto gemaakt van de afdeling Nieuwegein, tenminste van de zes Nieuwegeiners die toen bij het meeting point waren. Na de lunch heb ik even gekeken bij de jubileumtentoonstelling, en bij de boekenstand van de Van Mierlo Stichting. En inderdaad, ik verliet de boekenstand niet met lege handen. Er was ook een hoek voor thema-afdelingen ingericht, maar de meeste afdelingen hadden daar nauwelijks iets mee gedaan. Een gemiste kans!
Na de lunchpauze dan eindelijk naar de plenaire zaal voor een speech van Elene Walgenbach, de voorzitter van de Jonge Democraten. Een sterk, inspirerend verhaal! “Lekker brutale speech @JongeDemocraten vz @elenewalgenbach. Prikkelen, taboes doorbreken en vernieuwen”, las ik op twitter. En zo heb ik het ook beleefd!
Alexander Pechtold
Daarna was Alexander Pechtold aan de beurt. Als altijd een geïnspireerde en inspirerende speech. Een peptalk, zo u wilt. Aan het einde van de speech stelde hij zich kandidaat voor het lijsttrekkerschap: “En daarom, Democraten, stel ik me zeer gemotiveerd kandidaat als lijsttrekker voor de verkiezingen van de Tweede Kamer”. Wie had dat nu kunnen denken?
Meer over de speech van Pechtold op de D66-website.
Daarna volgde een korte documentaire. Pia Dijkstra, voor even weer nieuwslezer, nam ons in een Studio Sport-format mee langs 50 jaar D66. Voor velen a trip down memory lane! Veel hoogtepunten, maar zeker ook veel dieptepunten, passeerden de revue.
Stemmen in de plenaire zaal
De middagsessies begonnen, maar ik bleef in de plenaire zaal zitten voor de behandeling van de congresvoorstellen en moties, en heb bij de meeste daarvan ook mijn stem uitgebracht. Democratie in de praktijk! Ingesproken heb ik trouwens niet, daar zag ik geen aanleiding toe.
Penningmeester Robert Strijk behandelde de financiën van D66. Die waren op orde, maar om meer te kunnen doen hebben we meer geld nodig, begreep ik uit zijn verhaal. Ja, meer geld hebben we allemaal nodig, dus dat geloof ik graag.
Robert Strijk maakte weer plaats voor Letty Demmers, onze partijvoorzitter. Van haar verhaal is weinig blijven hangen, dus snel door dan maar naar de keynote speaker.
Erik Scherder
De keynote speaker was Prof. dr. E.J.A. Scherder. Erik Scherder vertelde over de werking van het brein. Een humoristisch betoog, waarin hij o.a. pleitte voor meer muziek en sport in het onderwijs. Vooral met het eerste is hij bij D66, en zeker ook bij mij, aan het juiste adres! De conclusies van het verhaal waren, niet verrassend, muziek en (vooral) bewegen zijn goed voor het brein.
Er moesten nog een paar moties behandeld worden, waar eerder (door het uitlopen van het programma) geen tijd voor was. De meest opvallende motie kwam nu: Motie PM 103.214, Wettelijke erkenning polygame huwelijken. Die is uiteraard (massaal) verworpen. Zwengel eerst de discussie binnen de partij maar eens aan voordat je de fractie hier iets mee laat doen, was de teneur. En doe eens gedegen onderzoek naar de consequenties. Kom dan pas terug met een motie, dan kunnen we een weloverwogen oordeel vellen.
Het congres was weer voorbij, op naar de borrel! In oktober zijn we er weer bij.