web analytics
Dodenherdenking en Bevrijdingsdag: wat vertel je een kleuter?

Dodenherdenking en Bevrijdingsdag: wat vertel je een kleuter?

Erebegraafplaats Bloemendaal

Erebegraafplaats Bloemendaal

Vanavond herdenken we de slachtoffers van oorlogen en vredesmissies, maar toch vooral die van de tweede wereldoorlog. Morgen vieren we onze vrijheid.

Ik vind dat belangrijk, om er ieder jaar even bij stil te staan dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. En dat wil ik ook doorgeven aan mijn kind. Vrijheid geef je door.

Vorig jaar zat ik voor het eerst met mijn kleuter op schoot bij de tv. Twee minuten stil zijn was toen nog heel moeilijk voor hem, het is ook niet helemaal gelukt. Dit jaar is hij weer een jaar ouder, en wil hij mee naar de dodenherdenking bij het monument aan de Nedereindseweg in Nieuwegein. En twee minuten stil zijn, daar zien we niet meer tegenop.

Maar wat vertel je een kleuter? Hoe leg je uit waarom we vanavond allemaal twee minuten stil zijn, en waarom morgen een speciale dag is?

Ik vertel mijn zoon het volgende verhaal:

Iedere dag eten we. Soms hebben we heel lekker eten, soms wat minder lekker, maar er is altijd genoeg eten om je buikje te vullen. We hebben ook genoeg kleren, we kunnen elke dag mooie schone kleren aantrekken die niet kapot zijn. En je hebt een heleboel speelgoed om mee te spelen.

Vroeger was dat niet zo. Lang geleden was er oorlog in Nederland. In de oorlog was er maar weinig eten, veel mensen hadden elke dag honger. Er waren bijna geen kleren in de winkels, mensen moesten oude, kapotte kleren aan. En mooi speelgoed was er ook bijna niet. Ook veel scholen waren dicht, de kinderen moesten vaak thuisblijven. Veel mensen waren bang in de oorlog. Het was gevaarlijk buiten. Er waren overal soldaten en tanks. En soms werden mensen zomaar doodgeschoten.

Zeventig jaar geleden was de oorlog afgelopen. Dat noemen we ook wel De Bevrijding. De mensen vierden toen een groot feest. Dat was op vijf mei.

En vanaf toen, vanaf die vreselijke oorlog, zijn we elk jaar, op vier mei, twee minuten stil en denken we aan de oorlog, en aan de mensen die door de oorlog dood zijn. We doen dan de vlaggen halfstok. En de volgende dag, op vijf mei, vieren we feest. Feest omdat het hier geen oorlog meer is. Feest omdat we vrij zijn en niet bang hoeven te zijn. Feest omdat we gewoon kunnen kopen wat we nodig hebben. En de vlaggen wapperen weer in de top.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *